« Μετά την αμφίβια επιχείρηση στη Νότια Γαλλία, οι ναυτικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο μέχρι το τέλος του πολέμου με τη Γερμανία δεν παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον. Οι γερμανοί διέθεταν μόνο υποβρύχια στη Μεσόγειο και έναν αριθμό ελαφρών μονάδων, ιδιαίτερα από εκείνες που βρέθηκαν στα γερμανοκρατούμενα λιμάνια της Βόρειας Ιταλίας και κατά την είσοδο των γερμανών στην ελεύθερη γαλλική ζώνη.
Έτσι την περίοδο αυτή μόνο μεμονωμένες συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν στην άνω Τυρρηνική και στη βόρεια Αδριατική. Τα συμμαχικά Ναυτικά συνέχιζαν πάντοτε τον ανεφοδιασμό των στρατευμάτων και υποστήριζαν με το πυρ τους τις παράκτιες επιχειρήσεις ξηράς.
Τον Απρίλιο του 1945, λίγο πριν τη γερμανική κατάρρευση στην Ιταλία, ιταλικές μονάδες εφόδου βύθισαν στο λιμάνι της Γένουας το υπό ναυπήγηση αεροπλανοφόρο RN AQUILA , το οποίο οι γερμανοί σκόπευαν να βυθίσουν στην είσοδο του λιμανιού για να την φράξουν. Επίσης, τον Ιούνιο του 1944, βρετανικές και ιταλικές μονάδες εφόδου βύθισαν μαζί στη Spezzia το εύδρομο RN BOLZANO που οι γερμανοί επισκεύαζαν για να το χρησιμοποιήσουν.
Όταν οι γερμανοί άρχισαν να αποχωρούν από την Ελλάδα, οι Σύμμαχοι επιτέθηκαν κατά των θαλάσσιων μεταφορών τους και τους προκάλεσαν μεγάλες απώλειες. Δεν έλαβαν όμως μέτρα για την άμεση ανακατάληψη εκείνων των νησιών, όπως την Κρήτη, στα οποία οι γερμανοί διατηρούσαν ακόμα ισχυρές φρουρές. Δεδομένου ότι αυτές οι φρουρές δεν διέθεταν αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις, δεν μπορούσαν πια να παρενοχλήσουν τις συμμαχικές κινήσεις και αφέθηκαν να παραδοθούν με τη τελική κατάρρευση της Γερμανίας.
Οι επίγειες επιχειρήσεις στη Βόρεια Ιταλία είχαν ανασταλεί κατά τη χειμερινή περίοδο 1944-45. Η συμμαχική επίθεση που εκδηλώθηκε στις αρχές Απριλίου 1945 κατέληξε στη συνθηκολόγηση της Καζέρτας στις 2 Μαΐου. Μαζί με τα υπολείμματα της γερμανικής στρατιάς της Βόρειας Ιταλίας, παραδόθηκαν και μερικές φασιστικές μεραρχίες καθώς και οι γερμανικές ελαφρές ναυτικές μονάδες της Μεσογείου.»