«Μετά τους εντατικούς αγώνες και τις καταστροφές των τελευταίων μηνών, από τον Ιούλιο του 1941 οι Βρετανοί επιδόθηκαν στην ανασύνταξη των δυνάμεών τους της Μεσογείου και των 3 όπλων.  Ενισχύσεις και μεγάλες ποσότητες εφοδίων κατέφθαναν από την Ερυθρά θάλασσα και αυτό προκάλεσε την εντατική δράση της εχθρικής αεροπορίας στη Διώρυγα του Σουέζ.

Τον Ιούλιο πέτυχαν οι Βρετανοί να στείλουν κατ’ ευθείαν από το Γιβραλτάρ νηοπομπή ανεφοδιασμού στη Μάλτα, χωρίς σημαντικές ζημιές καθώς και πάλι δεν εμφανίστηκε ο Ιταλικός Στόλος.  Την νηοπομπή αποτελούσαν 6 εμπορικά που συνόδευαν 4 εύδρομα και 10 αντιτορπιλικά κάτω από την κάλυψη της δύναμης «Η», ενώ ο Στόλος της Αλεξάνδρειας εκτέλεσε μια παραπλανητική έξοδο κατά τη διάρκεια της ημέρας προς δυσμάς.

Η δύναμη «Η» εντοπίστηκε από Ιταλικό υποβρύχιο τη νύχτα της 23^ης Ιουλίου έξω από τη πόλη Bougie της Αλγερίας, όμως η αεροπορική αναγνώριση εντόπισε τη νηοπομπή μόνο το επόμενο πρωί, όταν ήδη βρίσκονταν βόρεια του ακρωτηρίου Bone, οπότε δεν υπήρχε πια χρόνος για επέμβαση του Ιταλικού Στόλου.  Ανατέθηκε λοιπόν το έργο αυτό κυρίως στην Ιταλική Αεροπορία, η οποία ασχολήθηκε προ πάντως με τη συνοδεία και βύθισε 1 αντιτορπιλικό και προκάλεσε βλάβες σε 1 άλλο και σε 1 εύδρομο.  Τα πλοία ανεφοδιασμού παρέμειναν όμως ανέπαφα.

Κατά τη διάβαση του Στενού της Σικελίας τη νύχτα, 2 Ιταλικές τορπιλάκατοι επιτέθηκαν κατά της νηοπομπής και χτυπήθηκε ένα εμπορικό, που οι Βρετανοί μπόρεσαν όμως να ρυμουλκήσουν στη Μάλτα.  Οι τορπιλάκατοι είχαν εντοπιστεί από τα ραντάρ των Βρετανικών πλοίων, αλλά πέτυχαν να διαφύγουν χωρίς ζημιές.

Την επομένη επαναλήφθηκαν οι αεροπορικές επιθέσεις κατά της νηοπομπής, αλλά χωρίς αποτέλεσμα και η νηοπομπή κατέπλευσε στη Μάλτα χωρίς άλλες ζημιές.  Τότε οι Ιταλοί επιχείρησαν να χτυπήσουν τα πλοία μέσα στο λιμάνι της Βαλέτας.  Η επιχείρηση απέτυχε, αλλά η δράση των ανδρών που την ανέλαβαν είναι άξια ιδιαίτερης μνείας.

Τη νύχτα της 25^ης Ιουλίου το ταχύ μεταγωγικό DIANA – που μετέφερε 8 εκρηκτικές βενζινακάτους, 1 βενζινάκατο αρχηγίδα και 1 ρυμουλκό – και 2 τορπιλάκατοι που ρυμουλκούσαν η κάθε μια από μια κατευθυνόμενη τορπίλη, πλησίασαν την Μάλτα χωρίς να γίνουν αντιληπτές.  Όταν βρέθηκαν κοντά στη Βαλέτα, το DIANA καθαίρεσε τις βενζινακάτους και η βενζινάκατος ρυμουλκό παρέλαβε από τις τορπιλακάτους τις 2 κατευθυνόμενες τορπίλες και τις έφερε, την μια κοντά του φράγματος του ορμητηρίου της Βαλέτας και την άλλη κοντά στη βάση υποβρυχίων της Marsa Muscetta. Προορισμός των 2 κατευθυνόμενων τορπιλών ήταν να ανοίξουν με την έκρηξη του κώνου τους διόδους στα φράγματα, μέσω των οποίων θα περνούσαν οι εκρηκτικές βενζινάκατοι.

Όμως, για άγνωστο λόγο, η τορπίλη που είχε προορισμό το φράγμα της Βαλέτας δεν λειτούργησε και επειδή πλησίαζε η ημέρα διατάχθηκαν 2 εκρηκτικές βενζινάκατοι να πέσουν πάνω στο φράγμα και να ανατιναχθούν.  Αυτό και έγινε με αυτοθυσία των χειριστών τους.   Τότε, οι άλλες 6 βενζινάκατοι έπλευσαν ολοταχώς για να περάσουν από το ρήγμα που είχε δημιουργηθεί.  Φαίνεται όμως ότι τα ραντάρ της νήσου είχαν εντοπίσει τα πλοιάρια, από τότε που είχαν πλησιάσει, και οι Βρετανοί τα περίμεναν με όλα τα αμυντικά μέσα του λιμανιού.

Εντωμεταξύ, μαζί με το φράγμα είχε ανατιναχθεί και η γέφυρα πάνω από αυτό και τα συντρίμμια της είχαν κλείσει την είσοδο.  Έτσι, μόλις έφθασαν στην είσοδο οι βενζινάκατοι φωτίστηκαν με τους προβολείς και τις υποδέχτηκε πυκνό πυρ.  Εκτός από μια που κατόρθωσε να διαφύγει, όλες βυθίστηκαν σε λίγα λεπτά.  Όταν ξημέρωσε, όλα τα πλοιάρια που είχαν διασωθεί βυθίστηκαν από καταδιωκτικά της Μάλτας και μόνο το μεταγωγικό επέστρεψε στην Ιταλία.

Όλοι σχεδόν που είχαν συμμετάσχει στην επιχείρηση χάθηκαν, σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν.  Επίσης, απέτυχε και η κατευθυνόμενη τορπίλη που προορίζονταν για τη βάση υποβρυχίων και οι 2 άνδρες της αιχμαλωτίστηκαν.»